در دورهای از تاریخ آلمان که فرآوردههای دورانساز و اندیشه در زمینهای لگدمال از بربریت و جنون جنگ و در متن ویرانی خرد و از همپاشی حیات، پیدا و شکوفا شده بودند، بانیان مکتب فرانکفورت نگاه خود را به خود این زمینه، یعنی به کشف تلبیسی معطوف کردند که در جهان اینجایی و اکنونی، بربریت و فرهنگ، جنون و بخردانگی، و والااندیشی، و دونکنشی را اینچنین همنشین و همداستان میتواند کرد.