والت ویتمن را بسیاری بنیانگذارِ شعر آزاد در زبان انگلیسی میدانند که توانست شعر را از قید وزن و قافیه برهاند و راه را برای ضرباهنگ طبیعیِ اصوات و احساسات در شعر نثرگونه باز کند.
برگههای علف که امروزه از نظر اغلبِ شعرشناسان و صاحبنظران یکی از شاهکارهای ادبیات جهان قلمداد میشود در زمان انتشارش در نیمههای قرن نوزده اقبال چندانی نصیباش نمیشود، در عوض آماج دشنامها و توهینها و ممنوعیتهای بسیار قرار میگیرد.
از سوی دیگر والت ویتمن با همۀ اهمیتاش در ادبیات غرب همچنان برای خوانندۀ فارسی ناشناخته است. ترجمههایی که از اشعار او شده نتوانسته ویژگیهای زبانی و ادبیِ شعر ویتمن را به خوانندۀ فارسی نشان دهد. دستاوردهای شعر ویتمن کمتر در شعر فارسی شناخته و تجربه شدهاند، از آن رو که شعر نو و بدعتگذار آن نیما، و تمامیِ پیروان و ادامهدهندگان راه او تا دههها، همگی تحتتأثیر ادبیات فرانسه بودهاند و چه در یافتن مضامین نو، چه فرمها و بلاغتهای نو، بیش از همه از ادبیات فرانسوی تأثیر گرفتهاند. اما با گذشت یک قرن از سرآغاز شعر نوی فارسی، و ترجمۀ شعر شاعران بسیاری به فارسی، والت ویتمن همچنان برای خوانندگان فارسی شاعری ناآشناست، و برای اهالیِ ادب و شعر جز نامی بزرگ نیست که کمتر مطالعه و فهمیده شده است.