به چه گویند فلسفه دین؟

فلسفه دین برخلاف الهیات فلسفی که کم و بیش متمایز است، معمولا خنثی و بی طرف ماند، بلکه در ذیل یک سنت دینی آموزه های آن سنت را بررسی می کند و در پی پاسخ به این سوال است که چگونه می توان آنها را جداجدا یا در کنار هم به گونه ای فهمید که پشتوانه ای فلسفی برای اعتقادات مذهبی فراهم آورد. نویسنده در این کتاب علاوه بر طرح و تبیین پرسش ها و مفاهیم کلیدی شش موضوع اصلی شامل: معنای زبان دین و مناقشات قرن بیستمی آن؛ سرشت الوهیت، اعم از قدرت و حکمت و فعل الهی؛ برهان های وجود خداوند؛ چالش های خداباوری، از قبیل مسئله شر، غیبت خدا ،تنوع ادیان؛ ایمان بی دلیل یا فرابرهانی؛ برهان های حیات پس از مرگ اعم از رستاخیز یا تناسخ؛ آنها را از منظر پنج دین زنده و بزرگ دنیا یعنی یهود، مسیحیت، اسلام، بودیسم و هندوئیسم بررسی می کند. یکی از وجوه تمایز این اثر با آثار مشابه ارجاعات و استنادات متعدد نویسنده به منابع فلسفه اسلامی و فیلسوفان و متکلمان مسلمان است بازخوانی سنت فلسفی و کلامی مسلمانان از پرسش های جدید مطرح شده در فلسفه دین کاری است که همچنان درخور بسط و منظر پیگیری است.