سه نمایشنامه (کنتس کاتلین سرزمین هوس دل و ملکه بازیگر)

نمایشنامه منظومِ کُنتِس کاتلین (1892)، اولین نمایشنامه کمال‌یافته و پخته ییتس است، و اولین نمایشی بود که به کوشش تئاتر ادبیِ ایرلند به روی صحنه رفت و ازاین‌رو می‌توان آن را نمایشی که آغازکننده جنبش تئاترِ ایرلند بود، برشمرد. این نمایش نوعی از معامله فاوستی را نشان می‌دهد که در آن دهقانانِ یک روستا در طول مدت قحطی روح‌هایشان را در ازای غذا مبادله می‌کنند؛ کُنتِس کاتلینِ شفیق و بخشنده آنگاه روح خود را معامله می‌کند تا روح‌های آنان را بازخریده و برهاند. بنا بر یک افسانه ایرلندی، پریان در شامگاه نیمه تابستان (اولین شب ماه مه) قدرتی عجیب و نامعمول بر آدمیان پیدا می‌کنند. نمایشنامه سرزمینِ هوسِ دل(1894)، مواجهه خانواده‌ای روستایی را در اولین شبِ ماه مه با کودکی پری‌زاد به تصویر می‌کشد؛ نوعروس زیبا و بی‌تابِ این خانواده وسوسه می‌شود با کودک همراه شده و به سرزمینِ هوسِ دل قدم بنهد. ملکه بازیگر(1922)، شورشِ مردم خشمگینِ یک قلمرو پادشاهیِ بی‌نام‌ و‌ نشان علیه ملکه‌شان را نشان می‌دهد. در طول شورش، دسیمای بازیگر لباس‌هایشان را با لباس‌های ملکه عوض می ‌کند. دِسیمای پرشورواحساس و سلطه‌گر برخلاف ملکه راهبه‌وار و ضعیف، پس‌از‌اینکه قلب مردم را تسخیر می‌کند، برای همیشه سلطنت را در دست می‌گیرد، و ملکه حقیقی مخفیانه به صومعه‌ای پناه می‌برد.