اگر پیشگو به من خبر دهد

لمیعه عباس عماره، بانوی شاعر عراقی، در سال ۱۹۲۹ میلادی در خانواده‌ای فرهیخته و اصیل در بغداد متولد شد. لمیعه نماد شعر عامه‌پسند به شمار می‌رفت. او در لهجه‌ عراقی چیزی یافت که او را به عامه‌ مردم نزدیک می‌کرد؛ به طوری که سروده‌هایش را دلکش و نغز می‌شمردند و برخی از خوانندگان عراقی سروده‌هایی نظیر قصیده «لو انبانی العراف(اگر پیشگو به من خبر دهد)» را در قالب موسیقایی خواندند.
او در زمان صدام حسین از عراق به امریکا مهاجرت کرد و پس از سفرهای بسیار به شهرهای عربی و غربی، در شهر سانیگو کالیفرنیا ساکن شد و فعالیت‌های بشردوستانه‌اش را در جمع صائبی‌های ساکن امریکا آغاز کرد. لمیعه به دلیل فروتنی بیش از حد و نداشتن گرایش سیاسی به حزب کمونیست، شاعر شناخته‌شده‌ای نشد. او شاعری پیرو دموکراسی بود و معتقد بود که شعر سرودن برای عموم مردم او را بس است. از نظر او جاودانگی در این است که مردم سرزمینی شعر شاعری را حفظ و با خود زمزمه کنند و همواره در ضمیر شعر آن سرزمین ماندگار بماند. او خود را جسورترین شاعر زنی می‌دانست که از زمان جاهلیت عرب تا اکنون، غزل عاشقانه را به‌طور صریح و زیبا می‌سرود.