ابن عربی اشاره میکند که عشق و ازدواج جذبهای هستند برای ایجاد عالم و ظهور موجودات. این منطق شناخت شناسانه، اندیشهی او را در درجهای از اختلاف قرار میدهد. زیرا باور به عشق و جایگاه اصلی آن در شناخت و وجود، زمینه را برای برجستهسازی نقش خلاقی دیگر آماده میسازد... .