کتاب اینگونه آغاز می شود:
"اصل و مبنای زندگی یک صوفی، مانند هر مسلمانی، کلام خداوند است که در قرآن آمده است.
قرآن که سه سال پس از بعثت تا سال یازدهم هجری (بین سال های ۶۱۰ تا ۶۳۲ میلادی) ابتدا در مکه و سپس در مدینه بر محمد(ص)، پیامبر اسلام، نازل شد و به دست عثمان (خلافت ۲۳ تا ۳۵ ق)، خلیفه سوم، به شکل امروزی تدوین شد، برای یک مسلمان، کلام الهی نازل شده از سوی خداوند است که از ازل تا به ابد باقی است. این کتاب در زمان محمد پیامبر اسلام به زبان عربی فصیح نوشته شده است تا کتاب های مقدس پیشین - تورات و زبور و انجیل را تکمیل و تحریفها و تفسیرهای غلط آنها را تصحیح کند. بخش هایی از ۱۱۴ سوره قرآن که به استثناء سوره اول، فاتحه، تقریبا بر اساس طول مرتب شده اند، در نمازهای پنجگانه به زبان عربی از بر خوانده می شوند. سورة فاتحه نزد مسلمانان بیشتر از دعای ربانی نزد مسیحیان قرائت می شود و فاتحه را در مناسبت های دینی گوناگون می خوانند."