مجموعه مقالات کتاب حاضر نشان میدهد که مباحثات میان جریان اسلامی و سکولار در جوامع اسلامی دربارهٔ مسائل مهم سیاسی و اجتماعی به نوعی تقابل فکری و جبهه بندی سیاسی و گست اجتماعی انجامیده است با این حال هیچ یک از دو سوی این جبهه گیری فرهنگی تا به حال نتوانسته اند نظریه سیاسی و اجتماعی اصیل جامع و روشنی برای حل و فصل مسایل مهم سیاسی و اجتماعی جوامع خود ارایه کنند از این رو در جریان خیزش های مردمی در کشورهای عربی و شمال افریقا فقدان نظریه مشخص و نداشتن مهارت لازم برای برقراری گفتگوهای سازنده زمینه را برای دخالتهای خارجی فراهم آورد و در نهایت به تشدید خشونت و ناکامی قطعی نهضت انجامید. حال آنکه پیشرفت و رفاه جوامع اسلامی در صورتی میسر است که اندیشمندان آن بتوانند با نظریه پردازی و از مسیر گفتگوهای سازنده سهم خود را در حل و فصل مسایل سیاسی و اجتماعی جوامع خود ایفا کنند مجموعه حاضر این چالشهای فراگیر را به تصویر کشیده است.