مکتب کلامی اصفهان

در مبحث وجودشناسی صفات خداوند چهار نظریه اصلی عینیت، زیادت، نیابت و احوال مطرح است. تحقیقات انجام‌شده در مورد اسما و صفات بیشتر در حوزه معناشناسی است و در مورد تبیین دیدگاه‌های متفکران مدرسه کلامی اصفهان در مورد وجودشناسی اسما و صفات، کار جدی صورت نپذیرفته است.

با جستجو در آثار فیاض لاهیجی، قاضی سعید قمی و علامه مجلسی معلوم گردید دیدگاه‌های متفاوتی در وجودشناسی صفات‌ذاتی دارند که این تفاوت دیدگاه‌ها به خاطر تفاوت مبانی‌شان است. اعتقاد به مبانی فلسفی صدور و اشتراک معنوی، باعث برگزیدن دیدگاه اثبات صفات و عینیت در وجودشناسی صفات و قائل شدن به مبانی کلامی خلقت و اشتراک لفظی، باعث اتخاذ دیدگاه نفی صفات یا نیابت است.