تنهایی استراتژیک مهم ترین نمود تداوم موجودیت سیاسی تاریخی ایران است ایران چه آگاهانه و خودخواسته و چه ناخواسته به گونه ای استراتژیک از هرگونه اتحادهایی معنادار و متصل به قدرتهای بزرگ تنهاست و محروم ایران ورای نظام سیاسی دچار انزوا نیست بلکه در بزنگاه های تاریخی تنهاست و بی یاور