«به وقت زن بودن» مجموعهشعری از سعاد محمد الصباح شاعر، نویسنده و منتقد کویتی- متولد سال۱۹۴۲ میلادیست که از طریق انتشارات شالگردن و با ترجمهی اصغر علیکرمی در پاییز سال ۱۴۰۳ به چاپ رسیده است.
سال تولد او همزمان با برپایی اولین کنفرانس زنان عرب برای دفاع از فلسطین و نیز صدور کتاب دکتر «طه حسین» با عنوان «آیندهی فرهنگ» بود که در واقع بیانیهای در زمینهی ارتباط فرهنگی جهان عرب با سایر ملتها به شمار میآمد.
میتوان گفت که جریان آبادانی کویت و راهاندازی چند مرکز تصفیه آب و کشف دشتهای آبی از همان سال تولد سعاد الصباح آغاز شد.
در چنین دورهای سعاد الصباح در خانهی «شیخ محمدصباح الصباح» نوادهی حاکم پنجم کویت، به دنیا آمد تا با عاطفهی خویش زیباترین کلمات را درهم ببافد و بهعنوان یک زن ادیب، اثر انگشت خود را برای همیشه روی کلمات جا بگذارد.
رویارویی با اساتید و چهرههای علمی و معنوی شاید مهمترین رویداد زندگی هر شاعری باشد و برای سعاد الصباح این اتفاق همزمان با تولد رخ داده و نخستین بارقههای آموزش را در محضر پدر دید و همسرش «شیخ عبدالله مبارک الصباح» فرماندهی ارتش و مشاور امیر کویت نیز از شخصیتهای محوری و تاثیرگذار در فضای فکری و فرهنگی وی بود.
نخستین مجموعهی شعر او «درخششهای سپیده دم» یا «ومضات باکره» است که در ۱۹۶۱ به چاپ رسید.
همان سال مجموعهی دیگری به نام «لحظههایی از عمرم» را منتشر کرد و دیگر مجموعههای وی با عنوان «آرزو» در ۱۹۷۱ و «به تو مینویسم فرزندم» در ۱۹۸۲ منتشر شدند.
در سال ۱۹۸۶ مجموعه «تکههای یک زن» یا «فتافیت امراه» را منتشر کرد که خواندهشدن یکی از شعرهای کتاب به نام «کن صدیقی» که ترجمهی فارسی آن میشود «دوستم باش» توسط «ماجده رومی» خوانندهی معروف لبنانی، موجب شناختهشدن بیشتر کتاب و شاعر آن شد.
مجموعهی اخیر و کتاب «در آغاز زن بود» سرودههای شاعر در ۱۹۸۸ است که تأثیر فوت همسرش نخستین بار در اشعار این مجموعه ظهور کرده است و بخش عمدهی آن عاشقانههای پرشور و بیپروایی است که شنیدن آنها پیش از آن، حتی از زبان مردان کویتی نیز چندان سابقه نداشت و سیمای ادبی و هنری یک بانوی خلاق و سنتشکن را به نمایش گذاشت.