اختر تابناک در مناقب ذوالنون

صوفی نامداری به نام ابن‌عربی که درباره‌اش مناقب‌های متعدّد نوشته‌اند، در وصفِ صوفیِ نامدارِ دیگری به نام ذوالنون مصری مناقب می‌نویسد به نام «الکوکبُ الدُّریَّ فی مناقبِ ذی النون المِصری.» ابن‌عربی از میان صوفیان پیش از خود تنها و صرفاً برای ذُوالنّون مناقب نوشت، اما نه کتابی نظیر مَناقب‌نویسیِ رایج در جهان اسلام. کتابی در شناختِ افکار و عقایدِ ذُالنّون به قلم ابن‌عربی، فصلِ نوینی در تحقیقاتِ صوفیانه است، آن هم هفت قرن پیش از امروز. ابن عربی با هنرمندی یک پیکرتراش و با ژرف اندیشی یک پژوهشگرِ دقیقُ‌النّظر و با قلمی توانا، ذوالنّون مصری را به تصویر می‌کشد. دوالنّونی که ابن‌عربی او را یک ادیبِ اریب و یک عارفِ کامل می‌بیند و بر عرش جلال می‌نشاند، سخنانی بر زبان رانده است که ابن عربی گاهی خود در فهمِ آن به حیرت افتاده و گاهی نیز شرح جذّابی دربارۀ آن را به همراه دارد. از مترجم این کتاب دربارۀ ذوالنون مصری تألیفی به نام «کیمیاگر معرفت» و برای شناخت ابن‌عربی، دو ترجمه، یعنی «کبریت احمر» و «سفرِ بی‌بازگشت» پیش از این، از همین ناشر منتشر شده است.