اسب از قصیده افتاد

اسب از قصیده افتاد
زنان الجلیل با پروانه ها و شبنم
خیس شده بودند
و بر بابونه ها به رقص درآمده بودند
غایبین من و توایم
این من و تو هستیم که غایبیم
دو جفت کبوتر سفید
روی شاخه های بلوط، به گپ زدن مشغول اند
عشقی ،نیست من اما شعرهای عاشقانه ی قدیمی را
دوست دارم ماه بیمار را
از دودها دور نگه می دارند