بیایید دمل را بشکافید. وارد گورستان شوید که تعداد کمی از مردم کشور ترکیه مایل به شناسایی وجودش هستند. وانمود کردن به بی اطلاعی بسیار آسان تر است. در میان گل و لای و خون راه بروید. با پاهایتان سرهای بریده را لگدمال کنید. با دست هایتان جنازهایی را که بر سر راهتان به طناب آویخته است، کنار بزنید. از روی زنانی که هتک ناموس شده و با شکم های دریده و خونین ، همانند دکان قصابی روی همدیگر انباشته شده اند، عبور کنید و دست آخر کودکان خردسال را با جمجمه های خرد شده تماشا کنید.در این هنگام خواهید گفت : «این ها غیر ممکن است!»