ساخت اجتماعی واقعیت (رساله ای در جامعه شناسی شناخت)

کتاب ساخت اجتماعی واقعیت: رساله ای در جامعه شناسی شناخت ، کتابی است که در سال 1966 در مورد جامعه شناسی دانش توسط جامعه شناسان پیتر البرگر و توماس لاکمن نوشته شد. این کتاب در ایجاد زمینه ساخت گرایی اجتماعی تأثیرگذار بود.
برگر و لاکمن اصطلاح ساخت اجتماعی را در علوم اجتماعی وارد کردند و به شدت تحت تأثیر آثار آلفرد شوتز بودند. مفهوم محوری آنها این است که افراد و گروههای متقابل در یک سیستم اجتماعی ، به مرور زمان ، مفاهیم یا بازنمایی های ذهنی از اعمال یکدیگر را ایجاد می کنند و این مفاهیم در نهایت به نقش های متقابل تبدیل می شوند که بازیگران در رابطه با یکدیگر بازی می کنند. هنگامی که این نقش ها در اختیار سایر افراد جامعه قرار می گیرد تا بتوانند آنها را بازی کنند ، تعاملات متقابل نهادینه می شود. در این فرآیند ، معنا در جامعه نهادینه شده است. آگاهی و تصورات مردم (و اعتقادات) از آنچه در ساختار نهادی جامعه نهاده شده است. بنابراین واقعیت گفته می شود که از نظر اجتماعی ساخته شده است.
در سال 1998 انجمن بین المللی جامعه شناسی ، ساختار اجتماعی واقعیت را به عنوان پنجمین کتاب مهم جامعه شناسی قرن بیستم ذکر کرد.