گفتا که خراب اولی

در بین آثار دوراس گفتا که خراب اولی عجیب ترین است. به مراسمی می ماند که ما از رسم و اصول آن بی اطلاعیم اما مراتبش را با مسحوری دنبال می کنیم.درونمایه کتاب، همان طور که از عنوان آن مستفاد می شود، خرابی است، و این خرابی یکسره تحمیلی است، با این توضیح که خرابی در اینجا بری از خشونت و خصم و شورش است و بیشتر قرین تحلیل است و تراش و صیقل خوردن و تعالی یافتن. پیش از این هم در آثار دوراس به طور قطع شاهد نمونه های متعددی بوده ایم که همین جوهره گفتا که خراب اولی را در خود داشته اند. مثلا سایه روشن هایی از موضوع کتاب حاضره را، با اندکی تغییر و تعدیل در عبارات و تصاویر، بعضا در مدراتوکاتتاییله و شیدایی لل و اشتاین می توان مشاهده کرد، منتها در گفتا که خراب اولی با دنیایی از جنون یا بی نظمی روحی گمراه کننده سرو کار داریم: هر حرکتی به صورت مجزا و مجرد دارای منظری منطقی است، حال آنکه در ترتیبی سلسله ای و پیوسته، حالتی از ذهن به هم ریخته برای مان تداعی می شود.