حالا دیگر روز پهن شده و فوج فوج مرغان دریایی برای شکار و شیرجه در اعماق و یافتن روزی به این آب ها می آیند. همه برج را ترک گفته و در مغازه های پای آن به صید مشغول اند. فضله ای که این خیل انبوه به آب می اندازد، در شعاعی طلایی چون ترکی بلند بر تن خانه ای رفیع یا ریسمانی محکم بر روی رزمناوی عظیم می درخشد. اینک آن دمی است که اگر مسافری بر این صخره گذر کند، به رغم دانسته دیگران- که آن را ارضی غیر مسکون می خوانند-، آن را به هیبت کشتی سترگی انباشته از مسافر خواهد شناخت.