صفا و سکون مشتمل است بر ترجمۀ پنج رسالۀ دائویی با سیاق ادبی واحد، موسوم به «صفا و سکون»: دفتر صفا و سکون، ادراک دل، پنج مطبخ و شرح آن، اعمال روزانۀ درون و اعمال روزانۀ برون. همچنین، شرح لیو ییمینگ، یکی از عرفای متاخر دائویی، بر بند یکم دائودِه جینگ به این مجموعه منضم شده است که در فهم کتبِ صفا و سکون البته راهگشاست.
آسمان را صفاست و زمین را کدورت،
آسمان را تحرّک است و زمین را سکون.
…
چون پیوسته خواهشها را به بیرون توانی راند،
دل خود سکون یابد.
…
در درون، سوی دل بنگر،
دل دیگر دل نیست.
در برون، سوی صُوَر بنگر،
صورتها دیگر صورت نیست.
در دوردستها، سوی موجودات بنگر،
موجودات دیگر موجودات نیستند.
پس از این سه نظر،
بهتحقیق درمییابی که تنها به تُهی مینگری!