رابعه عدویه

در اين کتاب از مجموعه «همه بزرگان»، سرگذشتنامه داستاني رابعه عدويه، ارائه مي‌شود. «رابعه عدويه»، ملقب به «تاج‌الرجال» با کنيه «ام‌الخير»، بانوي زاهد، صوفي و شاعر عربي در سده دوم هجري بود. او دختر «اسماعيل عدوي قيسي» است و اشعاري در وصف خدا سروده است. وي که با صوفياني چون «حسن بصري»، «ابراهيم ادهم» و ... هم‌دوره بود در سال 180 قمري در بصره درگذشت.