«شُریح بن حارث کِندی» از چهرههای اجتماعی، قضایی و تا حدی سیاسی صدر اسلام است که به دستور «عمر بن خطاب» قاضی کوفه شد و «عثمان» منصب قضایی او را تثبیت کرد. او در زمان حکومت علی (ع) به دلیل قضاوتهای نادرست تبعید شد. برخی او را از عوامل اصلی در بسیج مردم کوفه و شام علیه امام حسین (ع) میدانند. در این کتاب با اثبات لزوم و ضرورت تحول بنیادین در ابزارهای قضا بر محور آموزههای سیدالشهدا (ع) در کربلای سال 61 ق، راههایی جهت رهایی از بندهای نسخ مکاتب بشری غرب و شرق، ارائه و اندیشه متعالی قضای اسلامی تبیین میگردد. در این راستا به منظور تشریح الگوی قضاوت نادرست، زندگی حرفهای شُریح بن حارث کندی، بررسی میشود.