دربارۀ کتاب کمینه گرایی در تذکره الاولیا و مصیبت نامه عطار نیشابوری
کمينهگرايي يا مينيماليسم، جنبشي هنري و ادبي است که خاستگاه آن را امريکاي پس از جنگ ويتنام دانستهاند؛ اين جنبش همواره تداعيکننده مفهوم کم و کوتاه بودن و استفاده حداقلي از ابزارهاي بيان هنري بوده است. در اين کتاب حکايات کوتاه «عطار نيشابوري» در دو اثر عرفاني وي؛ يعني «تذکرهالاوليا» و «مصيبتنامه» با درنظر گرفتن ويژگيهاي داستانهاي کمينهگرايي بررسي شده تا تصويري روشن از داستانهاي مينيمال، ارائه و موقعيت و نفوذ اين نوع ادبي در گستره ادبيات کلاسيک ايران آشکار شود.