روابط معنایی امر به معروف و دعوت به خیر

يکي از گروه واژه‌هاي قرآني که در تعاليم اعتقادي و به‌خصوص اخلاقي کاربرد ويژه دارد؛ واژه‌ها و عبارت‌هاي مرتبط با حوزه کنش‌هاي نيکوست که از آن ميان مي‌توان به واژه‌هاي «خير» و «معروف» اشاره کرد. کاربرد اين دو واژه در آيات قرآن، بيانگر اين است که هرچند اين دو واژه به يک حوزه معنايي تعلق دارند و معنايي نزديک به هم دارند؛ ولي نمي‌توانند جايگزين يکديگر شوند و اين نشان از تفاوت معنايي آن‌ها دارد. نويسنده در اين کتاب اين واژگان را از نظر معنايي و مصداقي شرح داده و وجوه اشتراک و افتراق آن‌ها را در قرآن بررسي کرده است.