بررسی فقهی نذر از دیدگاه فریقین

نذر در لغت به معناي عهد و پيمان، چيزي يا کاري را بر خويشتن واجب کردن و در اصطلاح فقهي، التزام به انجام يا ترک عملي به نحو خاص به خاطر خداست که با صيغه خاصي منعقد مي‌شود. در اين کتاب با روش توصيفي - تحليلي به بررسي فقهي نذر از ديدگاه «فريقين» پرداخته مي شود. مشهور فقها، کفاره عمل نکردن عمدي نذر را آزاد کردن يک بنده يا سير کردن 60 فقير يا 2 ماه روزه گرفتن مداوم دانسته‌اند.