خاطرات آبله رو

قهرمان داستان کتاب حاضر، براي کسب فرديت و گشودن مسير تعالي خويش، عازم سفري دروني مي‌شود. اين رمان درواقع فرافکني‌اي از شخصيت خود نويسنده است. «آبله‌رو» به‌عنوان راوي داستان، به‌صورت حديث نفس و مونولوگي دروني و با مخاطب قرار دادن نفس کلي، انسان و جهان پيرامون را مورد تحليل و تأمل قرار مي‌دهد. اين رمان، حکايت انساني است که از ديو و دد ملول است و در آرزوي انسان است. انسان آرماني‌اي که در ميان مناسبات تنگ و تاريک زميني يافت نمي‌شود. خاطرات آبله‌رو دعوتي است به دنياي درون دنيايي که در آن هاله اثيري سکوت، تمام فضاي روح و روان انسان را پر مي‌سازد.