نگاهی به معماری ایرانی در گذرگاه تاریخ، از آغاز تا دوره قاجار

در بخش نخست کتاب حاضر، مدارک و مطالب پيرامون معماري کهن اين سرزمين، از اولين شواهد حيات انسان تا پيدايش تمدن‌هاي ايلامي، نماد و هخامنشي، اشکاني و ساساني است. در ادامه در فصل دوم، پس از اشاره به مقدمه‌اي کوتاه در خصوص معماري اماکن مذهبي اوليه دوره اسلامي، به تحقيق و نمايش صور مسلمانان در اين محدوده جغرافيايي پرداخته‌ شده است. علاوه بر آن، اين فصل کتاب، در جهت تکميل اطلاعات، تحقيق الگوها و شناخت گونه‌ها، اشاره‌هايي به معماري برخي از نقاط کشورهاي همسايه که در آن زمان، در قلمرو سياسي کشور به شمار مي‌رفته‌اند، نيز داشته و اين مباحث تا شروع معماري معاصر ايران، يعني نيمه دوم دوره قاجار ادامه مي‌يابد. در فصل سوم، سعي گرديده است، ضمن مرور بر مباحث گذشته، به دسته‌بندي موضوعي کوتاه از ابنيه پرداخته، تا با مقايسه تطبيقي، بهسان آنچه پيشکسوتان اين حوزه انجام داده‌اند، شناختي جهت معرفي الگوهاي مختلف طراحي هر يک از ساختمان‌ها حاصل آيد. در بخش پاياني اين کتاب شامل پيوست‌هايي در «خصوصيات معماري ايران در دوره اسلامي»، «سازه»، «تزئينات»، «مفاهيم و انديشه‌ها»، «عناصر و فضاهاي متداول» شده است که همه، در جهت تکميل داده‌ها و امکان مطابقت يافتن اطلاعات موجود از بيان تاريخي تا تجسم عملکردي مطرح گرديده‌اند.