دربارۀ کتاب خلاصه زندگانی حضرت محمد (ص)
در این کتاب به شرح خلاصهای از زندگی حضرت محمد (ص) پرداخته میشود. حضرت محمد حدود سال ۵۳ ه.ق / سال ۵۷۰ م، در مکه در سرزمین حجاز واقع در شبهجزیره عربستان به دنیا آمد. در دوران جوانی به بازرگانی مشغول بود، و نخستین بار در ۲۵ سالگی ازدواج کرد. محمد (ص) که از روش زندگی مردم مکه ناخشنود بود، گهگاه در غار حرا در یکی از کوههای اطراف آن دیار به تفکر و عبادت میپرداخت. به باور مسلمانان، محمد (ص) در همین مکان و در حدود ۴۰ سالگی از طرف خدا به پیامبری برگزیده، و وحی بر او فرو فرستاده شد. در نظر آنان، دعوت محمد (ص) همانند دعوت دیگر پیامبرانِ کیش یکتاپرستی مبنی بر این بود که خداوند (الله) یکتاست و تسلیم شدن برابر خدا راه رسیدن به اوست. طی 13 سال دعوت در مکه، تعداد اندکی به اسلام گرویدند که با مخالفت قبیله قریش و برخی دیگر از قبیلههای عرب روبهرو شدند و با آنان با خشونت رفتار میشد. محمد (ص) برای رهایی از این آزار و اذیتها به همراه پیروان خویش، در سالی که بعدها مبدأ تقویم هجری شمسی و قمری شد، به شهر یثرب - که بعدها مدینهالنبی نامیده شد - هجرت کرد. او در مدینه توانست قبایلِ درحالستیزِ «اوس» و «خزرج» را متحد کند. وی بر پایه مسلمانان مهاجر مکه و مردم مدینه جامعه و دولتی نوین با نام «امت» تأسیس کرد. بین مسلمانان با قبایل مکه و همپیمانان آنها جنگ درگرفت و سرانجام پس از هشت سال جنگ، همراه پیروانش - که تا آن زمان به بیش از 10 هزار نفر بالغ شده بودند - شهر زادگاهش را فتح کرد. به تدریج و بهخصوص پس از فتح مکه بیشتر مردم شبهجزیره عربستان به اسلام گرویدند و امت اسلام به کل این سرزمین گسترش یافت. محمد (ص) 10 سال پس از هجرت، و چند ماه پس از بازگشت از حجهالوداع، بیمار شد و در سال ۱۱ ه.ق درگذشت.