"نیچه در کتاب "انسانی، بسیار انسانی" به مسائل مهم در حوزهی متافیزیک و اندیشههای مطرح در اروپا میپردازد و نخستین و واپسین امور انسانی را تحلیل میکند و میسنجد. شاید نشانههایی از اندیشههای این فیلسوف را در آثار دیگر فیلسوفان نیز بتوان یافت، اما ویژگی اساسی آثار نیچه پیوند ژرف قالب بیان و درنمایهی اثر است و این چنین فیلسوف زبانشناس در راه "فلسفیدن با پتک" خویش به گفتاری تندرگونه نیاز دارد و ویژگی اصلی تندر نیز فشردگی و قدرت سترگ آن است از این رو میبینیم که بسیاری از پارههای این کتاب در قالب گزیدهگویی است".