کتاب «دینداری خوب»، نوشته «صدیق قطبی»، یک کتاب متفاوت درباره دینداری با نگاهی مولاناوار است. قطبی در این اثر به دینداری به عنوان روزنهای رو به افقهای تازه نگاه میکند، نه بستن دریچهای که ما را از چیزی محروم کند. او میگوید دین مثل پنجرهای است که آن را باز میکنیم بدون اینکه مجبور باشیم پنجرههای دیگر را ببندیم و خود را از مناظر زیبای پشت آنها محروم کنیم. وقتی سراغ دین میرویم به قصد کشف و گشایش دریچههای تازه برویم و نه بستن و قفل کردن پنجرههای دیگر. خیلیها از دین، دیوار میسازند؛ اما چه بهتر است که از دین، دریچه بسازیم. بستگی به خواست شما دارد. اگر دین را بهمثابه روزنه ببینیم، خودمان را از روزنههای دیگری همچون هنر و فلسفه مستغنی نخواهیم دید.