نصیحت در فقه سیاسی شیعه

کتاب حاضر، پژوهشی است که هدف اصلی آن تبيين رابطه‌ي نصيحت و زندگي مطلوب فردي، اجتماعي و سياسي از منظر فقه سياسي شيعه است. در اين‌راستا تأثيرات اساسي خيرخواهي و لزوم نصيحت استنصاحي در کليه‌ شؤونات زندگي، به‌ويژه زندگي سياسي–اجتماعي را به شيوه‌ توصيفي–تحليلي بررسي کرده و به اين نتيجه دست‌يافته‌ايم که باوجود اختلافات فقها، درمجموع نصيحت و خيرخواهي براي حاکميت به‌لحاظ آزادي انديشه و بيان، حق مشارکت سياسي، خطاپذيري حاکمان و جلوگيري از خودمحوري آنان امر مطلوب و حسن محسوب مي‌شود. لذا نصيحت در حاکميت اسلامي يک امر پسنديده و شايان اهميت و ضرورت بوده و يکي از نيازهاي اساسي نظام اسلامي در دستيابي به حيات مسئولانه در جامعه‌ي اسلامي است.