در قرن نوزده میلادی به واسطه مکانیزه شدن چرخه تولید در کارخانجات، صنعت و مهندسی پیشرفت بسیاری داشت. مخترعان بر آن شدند تا وسیله ای را جایگزین اسب کنند که نه تنها از آن سریعتر باشد، بلکه مسیر بیشتری را نیز بپیماید. نیروی بخار، برق و بنزین هر یک به شکلی به کار گرفته شد ولی هنوز برای انتخاب قدرت برتر خیلی زود بود. در این میان، برق و پس از آن بخار بیشترین سرعت را ثبت کردند. رابرت نویل گرانویل مهندس راه آهن از کلاستونبوری انگلستان، یکی از بسیار مخترعین عصر ویکتوریا بود که کالسکه ای با قدرت بخار ساخت اختراع و هنوز هم موجود است. در ژوئن ۱۸۸۷، دایملر در کنشتات اشتونگارت کارگاهی با ۲۲ کارگر راه اندازی کرد تا موتورهایش را بسازند. این موتورها روی همان دلیجان های سابق با کمی اصلاحات تعبیه می شدند.