تمایز میان امر سکولار و امر عرفی: بازخوانی تفکر شیعی - ایرانی در بستر پسا انقلابی ایران

در این کتاب بسط و توسعه این ایده مطرح است که در برابر دین سیاسی که در صدد دولتی کردن و دستگاه‌مند کردن دین است چاره کار پناه بردن به دامان الهیات پروتستان یا قرائت‌های کاتولیستی از دین نیست که متضمن رانده شدن دین به ساحت خصوصی هستند بلکه باید به امور عرفی که البته نباید آن را با امر سکولار خلط کرد رجعت نمود. امر عرفی عرصه زمان‌مند، مکان‌مند، تاریخ‌مند و زمینه‌محور است که می‌تواند مجرا و بستر مناسبی جهت تحقق دین مدنی و سیاست دینی باشد.