نخبه سپهری

ميان بزرگ‌ترين متفکران عصر انقلاب مشروطيت ايران، يکي نيز «عبدالرحيم بن ابوطالب تبريزي (مشهور به طالبوف به معناي فرزند ابوطالب ) است که در سال 1250 ه.ق در تبريز زاده شد و در سال 1329 در «تمرخان شورا»، در داغستان، زندگي را بدرود گفت؛ در حالي که نوشته‌هاي چاپ‌شده گوناگون او و تأثير عظيم افکارش در جامعه ايراني همچنان به‌جا مانده است. امتياز خاص او نسبت به متفکران ديگر آن عصر، نشر علم به زبان ساده در ميان عامه مردم بود و او در ميان اين دسته از نويسندگان، اولين و بزرگ‌ترين آن‌هاست. کتاب «نخبه سپهری» در شرح احوالات رسول اکرم (ص) از آثار اوست که در این کتاب، ارائه شده است.