بازنمایی فرح و شادی در عرفان اسلامی از طریق رسانه های تصویری

شرح عرفانی یکی از مفاهیم عرفان است که با توجه به جایگاه آن نقش مهمی در سیره عملی از خلق تا خالق را دارد. در اصطلاح عرفا، «فرح» به معنای شادی و لذتی است که در اثر درک محبوب یا دفع مکروهی در قلب حاصل می‌شود و این حال، ساحتی فراتر از لذت‌ها و حوايج بدنی و دنیوی را دربرمی‌گیرد. نویسنده در این کتاب با روش توصیفی - تحلیلی بر آن است که نقش قوه خیال را در مجسم ساختن فرح عرفانی، فرحی که از زیبایی ایمان و رضا و اطاعت حضرت حق حاصل می‌شود در رسانه‌های جمعی بررسی کند.