قواعد کلی شریعت در قرآن

«شریعت» در لغت به معناى «درگاه» و «سردر ورودى» و نیز به معناى آبشخور و جایگاهى که بدون طناب از آن آب نوشیده مى‌شود، «مورد الماء الّذى یستقى منه بلا رِشاء» آمده است و به مجموعه مسائل دینى اعم از عقاید و اخلاق و احکام نیز «شریعت» گفته مى‌شود از این جهت که مایه حیات و طهارت کسانى است که آن را بپیمایند و سلوکى هماهنگ با آن داشته باشند. در این کتاب اصول کلی شریعت و جایگاه آن در قرآن و کتب آسمانی پیشین، بررسی شده است.