معناشناسی فجور و تقوا در قرآن کریم

واژه «فجور» به معنای «شکافتن» و در اصطلاح به معنای «دریدن پرده دین و پوشش دیانت و انحراف از حق» است؛ هنگامی که خداوند انسان را از کاری نهی می‌کند درحقیقت میان او و آن کار پرده قرار می‌دهد و اگر انسان مرتکب آن کار شود آن پرده را دریده است به خاطر همین به چنین انسانی فاجر یعنی بدکاره ،اهل زشتکاری و به کار او فجور می گویند .در این کتاب سعی بر آن است تا با استفاده از علم معناشناسی و با تفحص در آیات قرآن کریم ،حوزه معنایی تقوا و فجور تبیین و با بررسی همنشینی های معنایی و جانشینی های معنایی روابط معنایی این دو مفرد قرآنی به دست آید.