دربارۀ کتاب کوری پس از بصیرت: تاملاتی درباره جایگاه سن پل در فلسفه و الهیات سیاسی غرب
با قرائتی واسازانه از نامههای سن پل، میتوانیم آشکارا دریابیم که برخلاف قرائت آلن بدیو، حتی خود سن پل هم پیوندی ناگسستنی و تعیین کننده میان کلی گرایی و حذف قائل است. در نتیجه آن، فراز از نامه سن پل به رومیان را که درباره کلی گرایی بحث میکند، میتوان به شکلی کاملاً متفاوت با خوانش بدیو، قرائت و اثبات کرد که تحقیق کلی گرایی مورد نظر سن پل، متضمن در بر داشتن نوعی حذف و عنصر محذوف که میتوان آن را هم سخن با ژاک دریدا مکمل بنیادی خواند، است؛ که به مثابه پیش فرضی ضروری در جهان بین الهی سن پل ایفای نقش میکند.