دعاء از دیدگاه قرآن و روایات

کلمه «دعا» از جهت لغوی به معناى حاجت خواستن و استمداد جستن است که در اصطلاح اهل شرع همان در میان گذاشتن حاجت و درخواست حل مشکلات از پروردگار است که این امر به صورت مناجات و اذکار وارده و یا غیرمأثوره انجام می‌شود. درحقیقت دعا به منزله عبادت تلقی‌شده و جا دارد که چنین مسئله مهمی را از منظر آیات و روایات بررسي کنيم. در این کتاب از نظر آیات به مسائلی از قبیل دعوت قرآن به دعا و استجابت خداوند متعال، دعای انسان در زمان گرفتاری و توجه خداوند متعال به بشر پرداخته شده است. اگر کسی در روایات در مورد اهمیت دعا کمی تتبع کند خواهد فهمید که بسیار مورد تأکید قرار گرفته است و سفارش شده است که نباید در طلب حاجت خود، خواسته‌های بی‌ارزشی داشته باشیم؛ چراکه دعا، بهترین عمل، اساس دین، کلید رستگاری، رهایی از شیطان و بازگشایی در رحمت را دربر خواهد داشت که تمامي این موارد از روایات متعددی از زبان ائمه معصومین (ع) بیان شده است. در پایان نيز از نگاه آیات و روایات موارد تشویق و ترغیب بر دعا ‏بیان شده است.