شخصیت معنوی از دیدگاه تفاسیر المیزان و المنار

زن جلوه‌ای از جمال، محبت و خلاقیت و ربوبیت الهی و یکی از دو رکن اساسی اجتماع است که دارای جایگاه اخص در نظام هستی هست که با تشخیص حق از باطل و پذیرش دین، فطرت پاک انسانی را در خویش شکوفا ساخته و با آراستن خود به فضایل اخلاقی، به ابعاد روحی خویش رنگ الهی می‌دهد. اگر زنان به این منزلت واقف شوند و در پاسداری آن بکوشند، فرایند تربیتی و شخصیتی آنان، همه اجتماع را به سوی معرفت الهی پیش می‌برد؛ اما اگر آن را رها سازد، لطمه‌ای جبران ناپذیر بر هویت و موجودیت خویش، خانواده و اجتماع وارد می‌نماید.