آنجا که انسان ارزشها و اندازههای وجودش را نمیشناسد و نمی خواهد بشناسد ناچار به کم قانع می شود و خودش را می فروشد و در برابر قدرت ها و نیرنگ ها رو دست می خورد و خودش را می بازد و این نتیجه کفر به انسان و چشم پوشی از اندازه های وجودی اوست.