ارض ملکوت، از آثار کلیدی و مبنایی هانری کربن است. موضوع بحث آن عالمی است که در میانه عالم معقول محض و عالم محسوس محض قرار دارد. و این همان عالم مثال است که در اندیشه ایرانی، چه ایران مزدایی و چه ایران شیعی، فراوان درباره اش بحث شده است.
اعتقاد به این عالم راه را بر بسیاری از تعارض های به ظاهر ناگشودنی و نزاع های بی حاصل در عرصه دین و اندیشه می بندد. در این اثر نشان داده شده است که چگونه «افلاطونیان پارس» در همیشه تاریخ ایران زمین تا به امروز در عرصه پیکار برای کشف این عالم و بهره گیری از آن، حضور کارآمد داشته اند و بشریت امروز می تواند بر مبنای دستاوردهای آنان این «قاره گمشده» را بازیابی کند. نویسنده معتقد است که بدون درک این عالم میانی مثال یا همان ارض ملکوت نمیتوان از گرداب نیست انگاری و لا ادری گری رهایی پیدا کرد این کتاب درآمدی خواندنی برتحقیقات کربن به ویژه نوشتههای وی درباره قوه خیال و عالم مثال است.