ویرانه های زمان

کتاب " ویرانه‌های زمان " مجموعه مقالاتی است که جمعی از نویسندگان درباره‌ی شعر بلندِ «سرزمین هرز» سروده‌ی تی. اس. الیوت نوشته‌اند. این مقالات را "مهدی امیرخانلو" گردآوری و برخی از آن‌ها را نیز ترجمه کرده است. تی. اس. الیوت از شناخته‌شده‌ترین شاعران ادبیات معاصر است. او از بهترین شاعران قرن بیستم به شمار می‌رود که از کلیدی‌ترین شاعران جنبش مدرنیسم بود. الیوت معمولاً با چهار کوارتت و سرزمین هرز شناخته می‌شود. سرزمین هرز از مهم‌ترین اشعار بلند قرن بیستم است.
سال 1919 الیوت در بدترین دوران زندگی‌اش بود. او به بیماری عصبی عجیبی مبتلا شده و توانایی حرکت را از دست داده بود. ازدواجش رو به پایان بود و هم از بُعد فیزیکی و هم به لحاظ روانی حال خوبی نداشت. الیوت ناچار شد سه ماه از بانک محل کارش مرخصی بگیرد تا در مرکزی در لوزان درمان شود. او در آن مرکز شعر سرزمین هرز را سرود. منتقدان آن را نقد دنیای معاصر می‌دانند؛ اما خود الیوت گفته که این شعر گلایه‌ای شخصی و کاملاً ناچیز از زندگی است. این شعر در پنج بخش روایت می‌شود. عناوین این بخش‌ها عبارت‌اند از:« تدفین مردگان»، «یک بازی شطرنج»، «موعظه‌ی آتش»، «مرگ به وسیله‌ی آب» و «آنچه تندر گفت». الیوت حس می‌کرد برای سرودن این شعر زبان انگلیسی کافی نیست؛ ازاین‌رو علاوه بر انگلیسی از زبان‌های لاتین، یونانی و ایتالیایی استفاده کرد.
کتاب " ویرانه‌های زمان " شامل ده مقاله از نویسندگان مختلف است. این مقاله‌ها شعر سرزمین هرز را از زوایا و ابعاد جدیدی بررسی می‌کنند. مقدمه‌ی این کتاب شامل توضیحات مهدی امیرخانلو و نیما پرژام درباره‌ی وضعیت زندگی تی. اس. الیوت هنگام سرودن این شعر است. باقی مقالات را منتقدان نام‌آشنایی مانندن نورتروپ فرای، هیو کنر و جیمز ای. میلر نوشته‌اند. در پایان کتاب هم متن اصلی شعر سرزمین هرز و ترجمه‌ای از آن آورده شده است.