داستان های محبوب من 7

اگر می‌خواهید با نمونه‌هایی متنوع از داستان کوتاه ایرانی از آغاز تاریخ داستان‌نویسی در ایران تا پایان دهه هفتاد خورشیدی آشنا شوید یکی از کتاب های مناسب در این زمینه مجموعه «داستانهای محبوب من» است؛ مجموعه‌ای که در آن انواع داستان کوتاه ایرانی با تکنیک ها و درونمایه‌های گوناگون، به انتخاب علی‌اشرف درویشیان و با نقدهای رضا خندان (مهابادی) بر این داستان ها، گرد آمده است.
جلد هفتم مجموعه «داستانهای محبوب من» به نقطه آغاز داستان کوتاه‌نویسی در ایران و نمونه‌هایی از نخستین داستان های کوتاه تاریخ ادبیات داستانی ایران اختصاص دارد و با داستانی از محمدعلی جمالزاده که پدرِ داستانِ کوتاه‌نویسی در ایران است آغاز می‌شود. این کتاب شامل پیشگفتاری از علی‌اشرف درویشیان و منتخبی از داستان های کوتاه ایرانی نوشته‌شده در سالهای 1300 تا 1339 به همراه نقد و بررسی این داستان ها به قلم رضا خندان (مهابادی) است. داستان هایی که در این کتاب از مجموعه «داستان های محبوب من» می‌خوانید عبارتند از: «فارسی شکر است» از محمدعلی جمالزاده، «شیرین کلا» از محمد حجازی، «خانه پدری» از سعید نفیسی، «تاریکخانه» از صادق هدایت، «در جست و جو» از م. ا. اعتمادزاده، «مسیو الیاس» از صادق چوبک، «اشک ها» از سیمین دانشور، «بچّه‌ی مردم» از جلال آل‌احمد، «آذر، ماه آخر پائیز» از ابراهیم گلستان، «گیله‌مرد» از بزرگ علوی، «قصه‌ی عینکم» از رسول پرویزی، «سراسر حادثه» از بهرام صادقی و «شب‌نشینی باشکوه» از غلامحسین ساعدی.