در این کتاب که در ۱۲ فصل نوشته شده، به بحث معرفت از منظر عرفا و صوفیانی همچون بایزید بسطامی، عبدالله انصاری، احمد غزالی، عینالقضات همدانی و ... در برههٔ تاریخی قرن سوم تا هفتم هجری پرداخته شده است.
نویسنده ابتدا تمثیلهای عرفانی را بررسی میکند و سپس به بررسی معرفت از نظر بایزید بسطامی میپردازد و بعد از آن به بررسی معرفت از دیدگاه بغدادیان، محمد نفری، باباطاهر همدانی، عبدالله انصاری، احمد غزالی، عینالقضات همدانی و سنائی میپردازد.