زبان و فرهنگ یکی از گنجهای گرانبهای هر انسان فرهیختهای است. در کتاب «فرهنگ نامهای محلی پرندگان ایران»، تلاشی هرچند اندک برای پاسداری از زبان و فرهنگ این مرز و بوم، انجام شد و به پرندگان ایران از نگاه گویشهای زبان فارسی نگریسته شده است. در این کتاب که نام پرندگان را به زبانها و گویشها و لهجههای مختلف در استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، اصفهان، ایلام، بوشهر، تهران، خراسان، خوزستان، سمنان، سیستان و بلوچستان، فارس، قزوین، قم، کردستان، کرمان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان، لرستان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان و یزد و همچنین گویشهای آذری، ترکمنی، کردی و کردی سورانی و کردی کرمانجی مورد مطالعۀ تطبیقی قرار داده است، تأثیر همین تنوع گویشی است که از نام یک پرنده در فارسی، در هر حوزۀ زبانی، اینهمه واژۀ متفاوت به نمایش میگذارد. توجه به ظرافتهای تلفظی در زبانها، گویشها و لهجههای خویشاوند، نشان از دقتِ نظر در ارائۀ تنوع در تلفظ نام پرندگان دارد، که برای شناخت زبانها و گویشهای ایرانی، بسی ارزشمند است و جالبتر اینکه، وقتی به نام یک پرندۀ آشنا در حوزههای مختلف زبانی دیگر نقاطی که در اینجا نیامده رجوع کنیم، به نامهای بسی پُرشمارتر برمیخوریم که شناخت ما را از شمار زبانهای ایرانی بیشتر خواهد کرد.