درآمدی به روایت شناسی

روایت‌شناسی شاخه‌ای از نقد ادبی است که، دستور زبانی را که بر روایت‌ها حکمفرفا ، بررسی نموده و یک چارچوب و الگوی نظری – کاربردی برای بررسی انواع روایت ارائه می‌دهد.
در نخستین بخش از این کتاب، به مقالهٔ «روایت‌شناسی» از "جرالد پرینس" پرداخته می‌شود و پس از آن «درآمدی بر تحلیل ساختاری روایت‌ها» از "رولان بارت" قرار دارد. در این قسمت زبان روایت در سطوح مختلف معنا و فراتر از جمله بررسی می‌شود و کارکردها در تشخیص واحدها و گروه‌های آن‌ها تجزیه و تحلیل می‌شود. این بخش همچنین کنش‌ها دربارهٔ پایگاه ساختاری شخصیت‌ها و مسئلهٔ فاعل یا سوژه را نیز بررسی می‌کند و به عمل و نظام روایت، از منظر ارتباط و موقعیت روایی، تحریک و گسترش و تقلید و معنا می‌پردازد.
بخش سوم که «تحلیل متن ادبی» از "تزوتان تودوروف" است، ابتدا درآمدی از جنبهٔ معناشناختی آن ارائه می‌کند و سپس گونه‌های کاربردی گفتمان را بیان می‌کند. در بررسی جنبهٔ کلامی، به وجه، زمان، زاویه دید و لحن متن می‌پردازد و برای تشریح جنبهٔ نحوی، ساختارهای متن اعم از ترتیب منطقی، زمانی و مکانی، نحوی، مشخص کردن‌ها و واکنش‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.