فرهنگ داستان نویسان

انسان در هر دوره به لحاظ شناخت و تصور و دریافتش از زندگی،‌ نوعی از داستان(قصه،‌رمانس، داستان کوتاه، رمان و ناول) را آفریده و ادبیات تخیلی شفاهی و نوشتاری را به وجود آورده است. هر کدام از این انواع، تکنیک های بیانی و شیوه های روایتی خود را داشته اند و همچون آینه های چندبعدی تحولات ذهنی و روانی انسان را در طی قرن‌ها به نمایش گذاشته اند. کتاب "فرهنگ داستان نویسان" حاصل تجربه شصت سال عمر داستان نویسی من است و به گمانم در حکم نوعی "فرهنگ نامه ی داستان نویسی" به شمار می‌آید. فکر نمی‌کنم هیچ داستان نویسی از آن بی‌نیاز باشد. به این معنا که اگر داستان نویس شیوه ی روایت درست داستانش را از آغاز بداند، بی تردید نیمی از راه موفقیت خود را پیموده است چون با شناخت و آگاهی بیشتر داستانش را شروع کرده است.

-برگرفته از مقدمه مولف